mütehakkim ne demek?
- Hâkim olan, hükmeden.
- Zorbalık eden, hükmünü zorla yürüten.
- Zorba, zorbalık eden, tahakküm eden. Hakimlik taslayan.
Imperious.
Domineering.
Masterful.
hakim
- Egemenliğini yürüten, buyruğunu yürüten, sözünü geçiren, egemen; duygu, davranış vb. yi istenciyle denetleyebilen (kimse).
- Egemenliğini yürüten, buyruğunu yürüten, sözünü geçiren, egemen
- Başta gelen, başta olan, baskın çıkan.
- Duygu, davranış vb.ni iradesiyle denetleyebilen (kimse)
- Yüksekten bir yeri bütün olarak gören.
- Yargıç
- Benzerleri arasında güç ve önem bakımından başta gelen, dominant, başat.
- Tanrı.
- Bilge.
- Bk. yargıç
mütehakkim tavr ı hareket
- Bk. başat davranış
mütehakkimane
- Mütehakkim bir surette. Tahakkümle, zorbalıkla. (Osmanlıca'da yazılışı: mütehakkimâne)