müntakim ne demek?

Kökeni: Arapça

  1. (Nakm. dan) İntikam alan, öç alan, suçluya cezasını veren.

müntakimane

  1. Cezalandırırcasına, öç alırcasına. (Osmanlıca'da yazılışı: müntakimâne)

müntakid

  1. Bir edebiyat eserini inceledikten sonra onun iyi ya da kötü olduğu hakkında yargıya varan.
  2. Tenkitçi.

Türetilmiş Kelimeler (bis)

müntakimanemüntakidmüntakilmüntakısmüntakışmüntakızmüntabıkmüntabıkamüntahabmüntahabatmüntahap
Yorumunuzu ve bilginizi paylaşın