müşebbi ne demek?

1. Tokluk verici, doyuran, doyurucu.

müşebbih

1. Benzeten, iltibas eden.

müşebbihe

1. Bk. insanbiçimcilik
2. Fls: İnsan biçiminde ilah tasavvur edip suretlendiren batıl bir inanış. (Antropomorfizm) Mücessime de denir. (Bak: Teşbih)

Türetilmiş Kelimeler (bis)