itilafçı ne demek?

1. Anlaşma, uyuşma yanlısı olan kimse.
2. Meşrutiyet döneminde Hürriyet ve İtilaf Cemiyeti üyesi veya yanlısı olan kimse

   Eski hocaların itilafçılarla birleşmek üzere olduğunu söyleyerek adamcağızı telaşa düşürmüşler.

   R. N. Güntekin

itilafçılık

1. İtilafçı olma durumu.

itilaf

1. Anlaşma, uyuşma, uzlaşma.
2. Yem yeme. (Osmanlıca'da yazılışı: i'tilaf)
3. Anlaşmak. Görüşmek. Uyuşmak. Muvafakat.
4. Mutual agreement anlaşma.
5. Uyuşma.
6. Accord.
7. Mutual agreement.
8. Entente.

Türetilmiş Kelimeler (bis)