habitus ne demek?
- Bitkinin yerindeki durumu, dallanması, köklerinin toprak içerisindeki dağılmasını belirten morfolojik görünüş.
- Duruş
- Dış görünüş, dış yapı.
- Belirli hastalıklara uygun olan beden yapısı. Hastanın genel muayenesiyle saptanan dış klinik durumu.
Habitude; mode of life; general appearance.
Person's predisposition to be affected by something ; 'the consumptive habitus'.
Constitution of the human body.
Habitus
habitual
- Sürekli
- Bağımlı
- Gedikli
- İtiyat edinilmiş
- Alışkanlığa bağlı
- Adet
- Alışılagelmiş
- Alışılmış, mutat
- Daimi
habitual abortion
- Tekrarlayan düşük
- Bkz. habitüel abortus