fahite ne demek?

Kökeni: Arapça

1. (C: Fevahit) Yabani güvercin.
2. Ay aydınlığı.
3. Üveyik kuşu.

fahim

1. Ulu, büyük, sayan.
2. Akıllı, anlayışlı, kavrayışlı.
3. Büyük, ulu.
4. Onurlu, saygın.
5. Anlayışlı, akıllı.
6. Akıllı. Anlayışlı.

fahimane

1. İtibar ve nüfuz sahibi kimseye yakışır şekilde, fahim olana yakışacak surette. (Osmanlıca'da yazılışı: fahimâne)

Türetilmiş Kelimeler (bis)