füce ne demek?

1. Ansızın, birdenbire. (Osmanlıca'da yazılışı: füc'e)

füceten

1. Apansızın. Birdenbire. Ansızın. Hiç beklenmedik anda. (Osmanlıca'da yazılışı: füc'eten)

füccar

1. (Facir. C.) Günahkarlar. Açıktan günah işleyenler.

Türetilmiş Kelimeler (bis)