burhan ne demek?
- Doğruluğunda asla kuşku bulunmayan ve kesin bilgi sağlayan delil, kesin kanıt.
- Hakkı batıldan, doğruyu yanlıştan ayıran delil.
- Uygur Türklerinde Buda’ya verilen ad.
- Mucize, doğru yolu gösteren.
- Bir şeyi ispat eden.
- Yaradan, ilah, Allah.
- İlahi aydınlık.
- Delil hüccet.
- Aslı Bürhan.
- Kanıt.
- Belgit.
- Şaman.
- Put.
- (Bak: Bürhan)
Indisputable argument.
Proof.
Evidence.
burhaneddin
- dinin delili. burhaneddin mahmud b. taceddin el-buhari (öl. 1149). hanefi fıkıh alimi. önemli yapıtı. el-muhit el-buhari'dir. - türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
- Dini delili, dinin hücceti, hak yolunu gösteren kişi.
- (ar.) er. - dinin delili. burhaneddin mahmud b. taceddin el-buhari (öl. 1149). hanefi fıkıh alimi. önemli yapıtı. el-muhit el-buhari'dir. - türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.
burhanettin
- Dinin kanıtı, ispatı.
- Dinin kanıtı, dinin delili, ispatı.
- Bir şeyi ispat etme aracı, kanıt, delil.
- Hak yolu gösteren kimse.
- Hak yolunda olan.