becayiş ne demek?

  1. Karşılıklı yer değiştirme.
  2. Bk. görevyeri değişimi
  3. Değişme. Trampa. Birini verip ötekini alma.
  4. (en)Exchange of positions by mutual consent.
  5. (en)Exchange of offices between two officials.

karşılıklı

  1. İki kişi veya iki topluluğun arasında geçen ve karşılaşılan harekete eş değer bir hareketle beliren, mütekabil.
  2. Birbirine karşı bulunan
  3. Birbirlerine karşılık olarak
  4. Birbiriyle ilgili olarak.
  5. Eşitlik gibi her iki yönde geçerli olan (bağlantı). (Ör. a b ye eşitse b de a ya eşittir.)
  6. Koşullu önermelerde koşulun sonuç, sonucun koşul olmasıyle kurulan (önerme). (Ör. Bir üçgen eşkenarsa üç açısı birbirine eşittir; bir üçgenin üç açısı birbirine eşitse o üçgen eşkenardır.)
  7. Kaplamları aynı olan (kavramlar). (Ör. eşkenarlı üçgen-eşaçılı üçgen.) bk. eşgeçerli, eşdeğerli
  8. (en)Reciprocating.
  9. (en)Opposing.
  10. (en)Opposed.

görevyeri değişimi

  1. İki görevlinin istekleriyle ve yetkili örgütlerin onamıyla karşılıklı olarak görev yerlerini değiştirmeleri.
  2. (en)Permutation.
  3. (fr)Permutation

becayiş etmek

  1. Değişik yerdeki görevliler, karşılıklı yer değiştirmek.
  2. Yer değiştirmek.
  3. (en)To exchange positions by mutual consent, trade places by mutual consent.

becayişi mekanı

  1. Yer değiştirme. Mekan değişikliği. (Osmanlıca'da yazılışı: becayiş-i mekânî)

Türetilmiş Kelimeler (bis)

becayiş etmekbecayişi mekanıbecabeca nabecabecalmbecalmedbecame
Yorumunuzu ve bilginizi paylaşın