badiye ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Osmanlıca'da yazılışı: bâdiye.
2. Çorak yer.
3. Sahra.
4. Çöl.
5. Kır.
6. Ova.
7. Desert.

badiyetüşşam

1. Fırat ve Dicle nehirlerinin birleşip denize döküldükleri yerden, batıya doğru uzanan çöl. (Osmanlıca'da yazılışı: bâdiyet-üş-şam)

badi

1. Ördek.
2. Bk. sonsal
3. Rüzgara veya havaya ait.
4. Halkeden, halık, yaratan.
5. Deniz içinde olan ada.
6. Geçici.
7. Duck.
8. A kind of duck.

Türetilmiş Kelimeler (bis)