bağımsız sıralı birleşik cümle ne demek?

1. Birden fazla bağımsız cümleden oluşan, yalnız başlarına kullanıldıklarında da birer anlam taşıyan; özne, tümleç ve yüklemleri ortak olmayan; ancak, anlamca birbirlerini bütünleyen ve virgül, noktalı virgül veya bağlaçlarla birbirine bağlanan cümleler: Gençlik uçan ümidi bir hakikat hâlinde yakalayan avcıdır ve hayatta her dakikamız uçan bir ümittir ve hayatın bütün sırrı bunların kanadındadır. (Y.K. Karaosmanoğlu, Erenlerin Bağından, s. 100). O şimdi bu karanlığın, bu ıssızlığın dibinde idi ve evin içinde ve mahallede herkes çoktan uyumuştu; bütün ışıklar çoktan sönmüştü. (Y. K. Karaosmanoğlu, Erenlerin Bağından, s. 101). Aydınlığı, vuzuhu herkes gibi severim; hayatı yapan şüphesiz ki onlardır (A.H. Tanpınar, YG, s. 133). Söğüt’te Kuvayı Milliyeyi biz kurduk, biz büyüttük. Taburların başında cepheye gittik, üstümüze düşeni, kelle koltukta yerine getirmeğe çalıştık. (S. Çokum, AB, s. 165) vb.
2. Juxtaposed sentence.
3. Proposition juxtaposée

bağımsız

1. Davranışlarını, tutumunu, girişimlerini herhangi bir gücün etkisinde kalmadan düzenleyebilen, hür, özgür.
2. Herhangi bir kuruluşa, partiye bağlı olmayan kimse
3. Milletvekili.
4. Bağımsız milletvekili.
5. Müstakil
6. Independent.
7. Free.
8. Detached.
9. Unattached.
10. Unconnected.

bağımsız akçalı birleşim

1. İki ya da daha çok işletmenin karşılıklı yarar sağlamak amacıyla bağımsız kalmaları, sadece para işleri bakımından bir yönetim altında toplanmaları.
2. Concern.
3. Concern

sıralı

1. Sıralanmış, düzenlenmiş, dizili
2. Yere, zamana, konuya, yönteme uygun olan.
3. Sequential.
4. In order.
5. Serial.
6. Serried.
7. Sequent.
8. In-line.
9. In train.
10. Ordered.

birleşik

1. Bir araya gelmiş, birleşmiş olan, müttehit.
2. Çeşitli öğelerin belirli oranlarda birleşmesiyle oluşmuş (özdek).
3. Çeşitli öğelerin belirli oranlarda birleşmesiyle oluşmuş (özdek).
4. United.
5. Joint.
6. Connected.
7. Conjoint.
8. Combined.
9. Adjunctive.
10. Confederate.

Türetilmiş Kelimeler (bis)