akil ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Akıllı, aklını iyi kullanan.

   Ne akilem ne divane / Gel gör beni aşk neyledi.

   Yunus Emre

2. Akıl sahibi. uslu, kavrayışlı.
3. Rüşt yaşına varmış olan kimse.
4. Osmanlıca'da yazılışı: âkil.
5. Ekl eden, yiyen, yiyici.
6. Zeki kimse
7. Aydın.

akil baliğ

1. Ergen.
2. Baliğ

akil isen açma sırrın dostuna, çünkü dostun dostu vardır, o da söyler dostuna

1. Bir sır en yakın dosta bile söylenmemelidir.

Türetilmiş Kelimeler (bis)