muzaffer ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Üstünlük elde etmiş, zafer kazanmış, yenmiş, utkulu.

   Boş sokakta bir dakika evvelki mutena alayın hayalini heyecanlı ve muzaffer gözlerle takip ediyorlardı.

   H. E. Adıvar

2. Zafer, üstünlük kazanmış.
3. Muvaffak olmuş.
4. Galip gelmiş.
5. Kahraman.
6. Üstün.
7. Victorious.
8. Triumphant.

muzaffer olmak

1. Üstün gelmek, yenmek, zafer kazanmak.
2. Be victorious.

muzafferane

1. Muzafferce.
2. Muzaffer olan bir kimseye yakışır surette.
3. Victorious, triumphant (action, look, air).
4. Victoriously, triumphantly.

Türetilmiş Kelimeler (bis)