muzaf iz ne demek?

1. Bk. kanca merkezli iz.

muzaf

1. Bk. tamlanan
2. (Zayf. dan) Bağlı. Katılmış. İzafe olmuş. Bağlanmış.

muzafat

1. (Muzaf. C.) (Zayf. dan) Bir şeyin ekleri, ilaveleri. Bir merkezin şubeleri, kolları.

iz

1. Bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı belirti, nişan, alamet, emare
2. Bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti
3. Bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ipucu, emare.
4. Bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser.
5. Bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit.
6. Track.
7. Footprint.
8. Mark.
9. Trace.
10. Sign.

Türetilmiş Kelimeler (bis)