mukaddimat ne demek?

1. (Mukaddime. C.) Mukaddimeler. İlk gelenler. İlk sözler.

mukaddim

1. (Kıdem. den) Takdim eden. Sunan. Öne, ileriye geçiren. Öne koyan.

mukaddime

1. Ön söz
2. Bir olayın başlangıcı.
3. Bk. başlangıç.
4. Evvel gelen. Öne geçen. Her şeyin evveli.

Türetilmiş Kelimeler (bis)