vehbiye ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Allah vergisi, Allah'tan gelen.
2. Bk. doğuştancılık

doğuştancılık

1. Herhangi bir canlı türünün yapısal ve görevsel gelişiminde yaşantı, öğrenme vb. edinilmiş faktörlere değil, kalıtımla ilgili olanlara ağırlık ve öncelik veren görüş, fıtriye, nativizm.
2. Düşünce, duygu, karakter gibi birçok ruhsal özelliklerin doğuştan geldiğini, bu özelliklerin daha sonra kazanılanları etkilediğini, çocuğun gelişmesinde doğuştan gelen yeteneklere önem verilmesi gerektiğini ileri süren görüş.
3. Nativism.

vehbiyye

1. (ar.) ka. - (bkz. vehbi).

vehbi

1. Allah vergisi, doğuştan

Türetilmiş Kelimeler (bis)