ulaç veya bağ fiil ne demek?

1. Kendi cümlesini arkadan gelen cümlenin fiiline çoğu zaman zarf niteliğinde olmak üzere bağlamaya yarıyan edip, ederek; ederken gibi fiil şekli. Ulaçların bir çoğu kendi mastarlarındaki anlamdan başka ve zamandan gayrı, ikinci bir fikir daha anlattıklarına göre birer kip sayılabilir: gelerek ( =gelmek suretiyle ), geldikçe ( = her gelişte ), gelince ( = geldiği anda, gelmesi ardınca ), geldiğinden ( -= gelmesinden ötürü )...
2. Converbe

ulaç

1. Zarf-fiil.
2. Belirteç olarak kullanılan eylemsi: Koşa koşa gitmek, gelip gitmek, gülerek gitmek, gelince görmek, giderken görmek, geldikçe konuşmak, geldiğinde konuşmak, görmeden gitmek, görmeksizin geçmek, görmeyeli değişmek vb.
3. Bağlayan
4. Bağlayıcı
5. Sınır.
6. Gerund.
7. Gérondif, converbe

ulaç deyimi

1. Ulaç" görevinde olan deyim:... geldikten sonra, gelir gelmez gibi.

veya

1. Ayrı olmakla birlikte aynı değerde tutulan iki şeyi anlatan kelimelerden ikincisinin önüne getirilen söz, ya da, yahut
2. Olacağı sanılan, seçime bırakılan şeyler ikiden çok olursa kullanılan bir söz.

bağ

1. Bir şeyi başka bir şeye veya birçok şeyi topluca birbirine tutturmak için kullanılan ip, sicim, şerit, tel vb. düğümlenebilir nesne.
2. Sargı.
3. İlgi, ilişki, rabıta
4. Kemikleri birbirine bağlamaya, iç organları yerinde tutmaya yarayan lif demeti.
5. Bir halat üzerine atılan sağlam, düzgün ve istendiğinde kolayca çözülebilen her türlü düğüm.
6. Nota yazarken yan yana gelen aynı veya farklı değerdeki notaların birbirine bağlanarak çalınacağını belirtmek için yapılan yay biçimindeki işaret.
7. Üzüm kütüklerinin dikili bulunduğu toprak parçası
8. Bağlam, deste, demet.
9. Meyve bahçesi.
10. Bir özdecik oluşumunda iki öğeciğin kimi dış eksiciklerinin ortaklaşa kullanımı ile ya da eksicik alışverişi ile sağlananbağlanım.

Türetilmiş Kelimeler (bis)