tutturucu uç ne demek?

1. Affixing lead

affixing

1. Eklemek; takmak, iliştirmek; atmak (imza), basmak (damga), yapıştırmak (pul)
2. Tutturucu

tutturucu

1. Bk. tutucu

tutturulmus

1. Stapled

uç

1. Genellikle uzun bir nesnenin incelerek biten son ve sivri noktası
2. Uzun bir şeyin baş veya son noktası.
3. Bir şeyin kenarı
4. Bir uzaklığın son noktası
5. Bir şeyin başı, tepesi
6. Türk devletlerinde genellikle sınır boylarındaki eyalet ve sancak.
7. Sebep.
8. Bir elektrik bağlantısının yapıldığı nokta
9. Akımın bir aygıta giriş ve çıkış noktası.
10. Son, nihayet.

Türetilmiş Kelimeler (bis)