tekleşme ne demek?

1. Tek duruma gelme.
2. Ünsüz tekleşmesi.
3. Bir sözcüğün içindeki çift ünsüzün bire inişi : (better) > beter, (sarraç) > saraç, (kassap) > kasap, bakkal> (bakal) vb.

tek

1. Eşi olmayan, biricik, yegâne
2. Birbirini tamamlayan veya aynı türden olan nesnelerden her biri
3. Bir kadeh içki.
4. Önüne getirildiği cümleye istek ve özlem kavramı katar.
5. Yalnızca.
6. Hiç, hiçbir
7. İki ile bölünemeyen (sayı).
8. Sessiz, hareketsiz, uslu.
9. Biricik, eşi olmayan.
10. Koşma, seğirtme.

tekleşmek

1. Tek özellik göstermek.

tekleşim

1. Her biri kendi anlamında olan kelimelerin bir deyim meydana getirmek üzre birleşmeleri: Az önce gibi.
2. Univerbation

Türetilmiş Kelimeler (bis)