ruhunur ne demek?

Kökeni: Farsça

1. Ruhu-nur.
2. (bkz. ruhinur)
3. Nurlu ve kutlu bir ruhu olan.
4. Ruhundaki nuru çevresine saçan.

ruhinur

1. Nur yüzlü, aydınlık yüzlü.
2. nurlu, aydınlık yüzlü

ruhunu şad etmek

1. Ölmüş bir kimseyi anarak, ruhunu memnun etmek.

ruhunu teslim etmek

1. Ölmek.
2. Vefat etmek.
3. Yield up the ghost.

Türetilmiş Kelimeler (bis)