rabıt ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Bağ, bağlama.
2. Bağlaç.
3. Nefsini dünyadan men edip ahirete bağlamış olan.
4. Rabteden, bağlayan, bitiştiren.

rabıt edatı

1. Bağlaç.

rabıt sıygası

1. Bk. zaman ulacı

Türetilmiş Kelimeler (bis)