nurtaç ne demek?

Kökeni: Arapça - Farsça

1. Nur-taç.
2. Nurdan taç.
3. Başında nurdan taç bulunan.

nurtalat

1. Nur yüzlü. (Osmanlıca'da yazılışı: nurtal'at)

nurtan

1. Nur-tan. Işıklı, aydınlık tan.
2. ışıklı tan

Türetilmiş Kelimeler (bis)