musab ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Musibete felakete uğramış; isabet etmiş.
2. Kendine bir şey isabet eden.
3. Osmanlıca'da yazılışı: mus'ab.
4. Musibetzede.
5. Hasta.
6. Aygır at.

musabbag

1. Boyalı, boyanmış.

musabe

1. Musibet, bela, afet.

Türetilmiş Kelimeler (bis)