munis ne demek?
Kökeni: Arapça
- Alışılan, alışılmış, yabancı olmayan.
- Cana yakın, uysal, sevimli.
Ağlamaktan renkleri silinmiş zannolunan küçük munis gözleriyle bakıyordu.
O. S. Orhon - İnsandan kaçmayan.
- Cana yakın, sevimli.
- Alışılan, alışılmış.
- Ünsiyyet edilmiş.
- Uygun.
Bu fikir birdenbire bana o kadar munis, yapılabilmesi o kadar kolay göründü ki hemen yola düştüm.
Y. K. Karaosmanoğlu - Subdued.
- Sociable.
- Friendly.
- Tame.
- Companionable.
- Housebroken.
munise
- Cana yakın, sevimli.
- Alışılan, alışmış.
- (bkz. munis)
- Hayat yoldaşı. Can yoldaşı.
munich
- Münih.
- Münih