muhitat ne demek?

1. (Muhit. C.) Çevreler, muhitler.

muhit

1. Çevre, yöre, etraf.
2. Bir kimsenin sürekli ilişkide bulunduğu insanlar topluluğu, çevre
3. Bk. çevrel uzunluk
4. Bk. çevre
5. İhata eden. Etrafını kuşatan, çeviren.
6. Milieu.
7. Periphery.
8. Environment.
9. Surroundings çevre.
10. Yöre.

muhit edinmek

1. Ilişkili olduğu, tanışık olduğu kimselerin sayısını çoğaltmak.

Türetilmiş Kelimeler (bis)