melamet ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Kınama, ayıplama, azarlama, çıkışma.
2. Kınanmışlık. İtab ve serzenişlik. Rezillik ve rüsvaylık.

melametzede

1. (C.: Melametzedegan) f. Melamete uğramış, ayıplanmış, azarlanmış, kınanmış.

melametzedegan

1. (Melametzede. C.) f. Ayıplanmış, kınanmış kimseler, azarlanmış olanlar. (Osmanlıca'da yazılışı: melamet-zedegân)

Türetilmiş Kelimeler (bis)