manici ne demek?

1. Mâni söyleyen kimse.

mani

1. Bir şeyin yapılmasını önleyen şey, engel.
2. Osmanlıca'da yazılışı: mâni'.
3. Genellikle birinci, ikinci ve dördüncü dizeleri uyaklı olan, daha çok hecenin yedili ölçüsüyle söylenen halk şiiri.
4. Kişinin sevinç, güven ve her türlü etkinliklerinin normal olmayan bir biçimde arttığı ruh hastalığı.
5. Aşırı neşe şeklinde beliren psişik hastalık.
6. Esirgeyen.
7. Men eden, geri bırakan.
8. Obstacle.
9. Hindrance.
10. Impediment.

manici söyleşmesi

1. Hacivat ile Karagöz arasında manilerle geliştirilen söyleşme.

manicilik

1. İranlı düşünür Mani'nin III. yüzyılda kurduğu ve iyilik kötülük esasına dayalı dinî doktrin, Manihaizm.
2. Mâni söyleme işi.

Türetilmiş Kelimeler (bis)