mandat ne demek?

1. Buyruk

buyruk

1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir, ferman.
2. Egemenlik.
3. (Kant'ta) -> (Kişisel) ilkelerin (maxim) karşısına konulan nesnel geçerli ve bir gerekliliği (eylemin zorunluluğunu) dile getiren ahlâk önermesi. //buyruklar ikiye ayrılır: Koşullubuyruk, koşulsuzbuyruk, bkz. koşullubuyruk, koşulsuzbuyruk
4. Kendi başına hareket eden.
5. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir.
6. Önder, amir, sözcü.
7. Ordinance.
8. Prescription.
9. Writ.
10. Decree.

mandatary

1. Diğer bir memleket üzerinde mandası olan memleket

mandate

1. Manda
2. Vekalet
3. Emir, ferman
4. Emirname.
5. Manda altına almak

Türetilmiş Kelimeler (bis)