makule ne demek?
Kökeni: Arapça
- Osmanlıca'da yazılışı: ma'kule.
- Takım, çeşit.
- Kategori.
- Ulam.
- (bkz. makul)
- Diyet.
makul
- Akla uygun, akıllıca.
- Akıllıca iş gören, mantıklı.
- Belirli.
- Aşırı olmayan, uygun, elverişli.
- Bk. usasığar
- Ussul, ussal.
- Akla uygun iş gören, anlayışlı, mantıklı.
- Osmanlıca'da yazılışı: ma'kul.
- Akla yakın, aklın kabul edeceği.
- (Kavl. den) Denilmiş, söylenilmiş.
makul
- Akla uygun, akıllıca.
- Akıllıca iş gören, mantıklı.
- Belirli.
- Aşırı olmayan, uygun, elverişli.
- Bk. usasığar
- Ussul, ussal.
- Akla uygun iş gören, anlayışlı, mantıklı.
- Osmanlıca'da yazılışı: ma'kul.
- Akla yakın, aklın kabul edeceği.
- (Kavl. den) Denilmiş, söylenilmiş.
makul alem
- Bk. düşünülür dünya