makrun ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Ulaşmış, kavuşmuş, yakın.
2. Yakınlaştırılmış.

makruniyet

1. Yaklaşma. Yakınlık.

makrunu müsaade

1. İzin almış, izne kavuşmuş. (Osmanlıca'da yazılışı: makrun-u müsâade)

Türetilmiş Kelimeler (bis)