müttehem ne demek?
Kökeni: Arapça
- Kendinden şüphe olunan, itham olunan şey. Töhmet altında bulunan.
- Zan ile kendine kabahat isnat edilen.
- Töhmetli, maznun.
müttehemiyet
- Maznunluk.
- Suçlandırılma, suçlu olduğu tasavvur edilme.
müttehaz
- İttihaz edilen. Kabul edilen, yürürlükte olan, alınan.