müteaffin ne demek?

1. Kokuşuk, pis kokulu

   Güngörmez rutubetli mezbele hâlini almış müteaffin aralıklardan sefaletin kokusu sızıyordu.

   H. R. Gürpınar

2. Kokan. Taaffün eden. Çürüyüp bozulan.

müteaffif

1. İffetli, şerefli, namuslu.

müteaffifane

1. İffetlilikle, şerefle, namuslulukla. (Osmanlıca'da yazılışı: müteaffifâne)

Türetilmiş Kelimeler (bis)