mürtekiz ne demek?

1. (Rekz. den) Yerli yerinde sağlamca duran.

mürtekib

1. (Rukub. dan) İrtikab eden, kötü iş yapan.

mürtekibın

1. (Mürtekib. C.) İrtikab edenler. Kötü iş yapan kimseler. (Osmanlıca'da yazılışı: mürtekibîn)

Türetilmiş Kelimeler (bis)