münif ne demek?

Kökeni: Farsça

1. Yüksek, ulu, büyük.
2. Büyük hükümler.
3. Meşhur, Bülent.

münife

1. Yüksek, ulu, büyük.
2. (bkz. münif)

münib

1. Güzel yağan, faydalı yağmur.
2. Taze ve verimli bahar.
3. Pişman olup dönen.
4. İnabe eden, asiliği, azgınlığı bırakarak Allah'a yönelen.
5. Hakk'a yönelen, günahları terk ile hakka dönen.

Türetilmiş Kelimeler (bis)