münafesat ne demek?

1. (Münafese. C.) (Nefs. den) Münafeseler.

münafese

1. Birbirine karşı çekememe gösterip haset ve rekabet etme, hayırda rekabet.
2. Başkasında görülen bir kemale imrenip ona yetişebilmek ve daha ileri gidebilmek için, nefislerin nefasette, iyi şeylerde yarışması hissidir ki, nefsin şerefinden ve uluvv-i himmetinden neş'et eder. Hased ile arasında fark açıktır. Hased eden kimse, kemale düşmandır; hased ettiği kimsenin zararından, nimetinin zevalinden memnun olur. Münafis, yarışçı ise kemale aşıktır. O, karşısındakinin sukutunu değil; kendisinden daha ileri gitmesini ister. (E.T.)

münaferat

1. (Nefret. C.) Nefret etmeler, tiksinmeler. Arada olan soğukluklar.

Türetilmiş Kelimeler (bis)