münadim ne demek?

1. Ma'dum. Ademe gitmiş. Yok olan. (Osmanlıca'da yazılışı: mün'adim)
2. Nedimlik eden. Meclis arkadaşı.

münadimın

1. (Münadim. C.) Nedimler. Bir büyüğün yakını olan kimseler. (Osmanlıca'da yazılışı: münadimîn)

münadi

1. Kamuya duyurulmak istenilen şeyleri yüksek sesle haber vermeyi iş edinmiş olan kimse.
2. Nida eden, seslenen, çağıran. Müezzin.

Türetilmiş Kelimeler (bis)