kutbul arifın ne demek?

1. Ariflerin en ileri geleni, en büyüğü. Maddi, manevi ve İlahi ilim sahiblerinin başı. Ariflerin kutbu. (Bak: Aktab) (Osmanlıca'da yazılışı: kutb-ul ârifîn)

kutbul aktab

1. Kutubların başı. Hilafet-i maneviye-i Muhammediye (A.S.M.). Velayet-i maneviye makamlarının en yükseği, nübüvvet-i Muhammediyeye (A.S.M.) veraset makamı olup, bu makama ancak Cenab-ı Hakkın bir atiyyesi olarak nail olunur. Bu makamda bulunan zat, Hakikat-ı Muhammediyenin (A.S.M.) mazharı ve Esma-i İlahiyenin cami'idir. Her asırda bir tane bulunan bu zatların sonuncusu mezkur sıfatların en ekmeline mazhardır. Bu makam hakkında Gavs ve Kutbiyyet-i Kübra tabirleri de kullanılır. (Osmanlıca'da yazılışı: kutb-ul aktab)

kutbu cenubı

1. Güney kutbu. (Osmanlıca'da yazılışı: kutb-u cenubî)

arif

1. Aşina, vakıf, Hakkı, hakkı ile bilen.
2. Sıbyan mektebi hocası veya kalfası.
3. Osmanlıca'da yazılışı: ârif.
4. Mahalle mektebi hocası.
5. Bilgi ve irfan sahibi.
6. Reis, amir, kumandan.
7. Çok anlayışlı ve sezgili kimse.
8. Meşhur, çok tanınmış, şöhretli kimse.
9. Hakikat ilmini bilen ermiş kişi.
10. Anlayışlı, kavrayışlı, sezgili.

Türetilmiş Kelimeler (bis)