kapsül ateşlemeli silah ne demek?

1. Elle kurulan horozun, tetiğin çekilmesi ile ateşleme kapsülünün üzerine vurması sonrasında meydana gelen ateşin pistondaki delik vasıtasıyla sevk barutunu tutuşturması ilkesi ile çalışan ateşli silah.

kapsül

1. Şişe kapağı.
2. Ateşli silahlarda horozun veya iğnenin çarpmasıyla ateş alan, bir tür özel barutla dolu, küçük, yuvarlak metal parça.
3. Oyuncak tabancalarda kullanılan, şerit biçiminde iki kâğıt tabaka arasına konmuş patlayıcı madde.
4. Laboratuvarlarda kullanılan yarım küre biçimindeki kap.
5. Raflı mobilyalarda rafları taşımak için yan tablalara açılan deliklere çakılan ortası delik ve silindir biçimli metal veya plastik araç.
6. Oturma mobilyalarının, masa, sehpa vb. eşyaların ayaklarının altına çakılan, genellikle üç tırnaklı veya ortadan çivili, tepesi bombeli, kalın sacdan pres yapılarak elde edilen araç.
7. Bazı bitkilerde tohumları içinde taşıyan kuru kabuk.
8. Bazı ilaçların, kolay yutulmak üzere içine konulduğu, ilacın yapısını etkilemeyen jelatinden kap.
9. Kılıf
10. Ateşli silahlarda horozun veya ateşleme iğnesinin darbesiyle ateşlenen, içerisinde darbeye duyarlı özel yanıcı ve patlayıcı maddeler bulunan küçük ve yuvarlak metal parça.

kapsül aralığı

1. Böbrekte Bowman kapsülünün iç ve dış yaprakları arasında, podositlerin açıklıklarından süzülen sıvının toplandığı boşluk.
2. Lumen capsulae.

ateşleme

1. Ateşlemek işi.
2. Çap ve tipine uygun fişeklerin fişek yatağına sürülmesi ile başlayan ve patlatılmasından sonra namluyu terk etmesi ile sonuçlanan bir dizi mekanik ve kimyasal hareketlerin bütünü.
3. Ateşlikte oluşturulan kıvılcımla yanma odası içindeki karışımın tutuşturulması.
4. Genellikle bir yanma olayını başlatmak amacıyla özdeğin sıcaklığını, belli tutuşma sıcaklığına yükseltme işlemi. (Özel olarak, içten yanmalı motorlarda patlayıcı gaz karışımını elektrik kıvılcımıyla tutuşturma işlemi.)
5. Yakıtı tutuşturma, yakma.
6. Bk. ateşleme
7. Ignition.
8. Priming.
9. Firing.
10. Setting on fire.

silah

1. Savunmak veya saldırmak amacıyla kullanılan araç.
2. Savunmak veya saldırmak için kullanılan, başvurulan her şey.
3. Bir konuda etkili nesne, etken araç
4. Uzaktan ya da yakından canlıları öldürebilen, yaralayan, etkisiz bırakan, canlı organizmaları hasta eden, cansızları parçalayan veya yok eden, ruhsata tabi araç ve aletlerin tümü.
5. Weapon.
6. Arms.
7. Armament.
8. Hardware.
9. Armor.

Türetilmiş Kelimeler (bis)