istihfaf ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Küçümseme, hor görme, hafifseme.

   Kendini bu nevi düğünlerden birinin gelini olarak görmek, onu tiksinti ve istihfaf ile doldurmaya kâfi geliyordu.

   R. N. Güntekin

   Belki evvela, ona, rehber heveskâr imzasına olduğu gibi istihfafla, emniyetsizlikle bakacaksınız.

   N. Hikmet

2. Küçük ve aşağı görmek, küçümsemek, tahkir ve tahfif etmek.

istihfaf etmek

1. Küçümsemek, hor görmek, hafifsemek.

istihfafkar

1. Küçümseyen, küçük gören
2. Osmanlıca'da yazılışı: istihfafkâr.
3. Tahfif ve tahkir ederek.
4. Küçümsemek suretiyle.
5. Ehemmiyet vermeyerek.

Türetilmiş Kelimeler (bis)