ikilemeden düz tümleç ne demek?

1. İkileme biçiminde kullanılan düz tümleç: Bekçi mahalleyi sokak sokak dolaşır; insan şiiri damla damla veriyor; Takvim yaprak yaprak tükendi vb.

ikileme

1. İkilemek işi.
2. Anlamı güçlendirmek için aynı kelimenin tekrarlanması, anlamları birbirine yakın, karşıt olan veya sesleri birbirini andıran kelimelerin yan yana kullanılması: Yavaş yavaş, irili ufaklı, aşağı yukarı gibi.
3. (Derleme.. koşma, koşuk, kelime koşması, eş deyim) Anlamı güçlendirmek için, aynı sözcüğün tekrar edilmesi veya anlamları birbirine yakın yahut karşıt olan ya da sesleri birbirini andıran sözcüklerin yan yana kullanılması: Yavaş yavaş, ağır ağır, tak tak, koşan koşana, kaçan kaçana, yığın yıfın; çoluk çocuk, kap kaçak, ufak tefek, aşağı yukarı, irili ufaklı, ileri geri; karma karışık, sandık mandık, kalem malem, defter mefter vb.
4. Doubling.
5. Hendiadyoin.
6. Hendiadyoin

ikilemek

1. Bir şeyin sayısını ikiye çıkarmak.
2. Tekrarlamak, yinelemek.
3. Tarlayı iki kez sürmek.
4. Reduplicate.

düz

1. Yatay durumda olan, eğik ve dik olmayan.
2. Kıvrımlı olmayan, doğru.
3. Yüzeyinde girinti çıkıntı olmayan, müstevi.
4. Kısa ökçeli, ökçesiz (ayakkabı).
5. Yayvan, altı derin olmayan.
6. Kıvırcık veya dalgalı olmayan (saç).
7. Yalın, sade, süssüz.
8. Çizgisiz, desensiz ve tek renkli.
9. Rakı.
10. Düz rakı.

tümleç

1. Tümleyen şey, mütemmim.
2. Genellikle fiilin anlamını çeşitli yönlerden tamamlayan, herhangi bir isim durumunda bulunan, edat alan isim veya tamlama, meful, mütemmim.
3. Genellikle eylemin anlamını çeşitli yönlerden tümleyen ve herhangi bir ad durumunda bulunan ya da ilgeç alan ad veya tamlama: Ali ev satın aldı; Sis bütün limanı sarmıştı; Küçük şeyleri dert edinen bir insan rahat edemez; Çocuklar eve geldi; Bu konuyu çeşitli yönlerden açıklayınız; Bu plağı sizin için çalıyorum vb.
4. Complement, object.
5. Complement.
6. Object.
7. Complement

Türetilmiş Kelimeler (bis)