icab ne demek?

Kökeni: Arapça

1. 1. lazım gelme, gerçek. 2. bir sözleşme için ilk söylenen söz. 3. olumlama, olumlu hale gelme.
2. Önerme, öneri.
3. Davet: önermeye çağırı ,~ yapmak, ~ da bulunmak: önermek
4. Lazım. Gerekli. Lüzum. Sebeb olmak.
5. Şaşırtmak. Hayran etmek. Hayrete düşürmek. (Osmanlıca'da yazılışı: i'cab)
6. Ister

icab ı hal

1. Bk. hâlin icâbı.

icabat

1. İcablar. Gerekenler. Lüzum edenler.

Türetilmiş Kelimeler (bis)