hususi ne demek?

1. Özel

   Yürümek arzusundan başka bir hususi niyetim yoktu.

   S. F. Abasıyanık

   Kadıköy vapurunun hususi kamarasında, boyları birer metreyi aşmayan bir müvezzi kalabalığı kaynaşıyor.

   N. F. Kısakürek

2. Özel olarak, özel bir biçimde

   Annemle babam dört gün içinde üç defa hususi konuştular.

   A. Gündüz

3. Bk. özel
4. Özel. ~ hukuk: özel töre. şahıs: Özel kişi.
5. Particular.
6. Personal.
7. Private.
8. Special.
9. Characteristic.
10. Distinctive.
11. Privately owned.
12. Reserved.
13. Privately owned automobile.
14. In camera.
15. Peculiar.
16. Proper.
17. Specific.

özel

1. Benzerlerinden ayrılmasını sağlayan bir özelliği olan, spesiyal
2. Ayırt edici bir niteliği olan
3. Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan
4. Bir kişiyi ilgilendiren veya kişiye ait olan, hususi, zatî
5. Devlete değil, kişiye ait olan, hususi, resmî karşıtı.
6. Dikkatle değer, istisnai.
7. Her zaman görülenden, olağandan farklı.
8. Genelden ayrı olan; bir nesneler öbeğine ya da tek bir nesneye özgü olan. 2-(Mantıkta) Cinse karşıt olarak türle ilgili olan.
9. Special.
10. Custom.

özel

1. Benzerlerinden ayrılmasını sağlayan bir özelliği olan, spesiyal
2. Ayırt edici bir niteliği olan
3. Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan
4. Bir kişiyi ilgilendiren veya kişiye ait olan, hususi, zatî
5. Devlete değil, kişiye ait olan, hususi, resmî karşıtı.
6. Dikkatle değer, istisnai.
7. Her zaman görülenden, olağandan farklı.
8. Genelden ayrı olan; bir nesneler öbeğine ya da tek bir nesneye özgü olan. 2-(Mantıkta) Cinse karşıt olarak türle ilgili olan.
9. Special.
10. Custom.

hususi avarya

1. Bk. avarya

hususi defterler

1. Bk. özel yazılıklar

Türetilmiş Kelimeler (bis)