hatif ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Kuvvetli, sert ve tiz bir sesle tebliğ veya davet eden kimse.
2. Gaipten seslenir gibi haber veren melek.
3. Sesi işitilen fakat kendisi görülmeyen.
4. Sesi işitilip kendisi görülmeyen kimse.
5. Göz kamaştıran, göze görünmeyen.
6. Gayıptan haber veren cinni.
7. Gaipten işitilen ses.
8. Çağıran, seslenen.

hatife

1. Sesi işitilip de kendisi görünmeyen kimse.
2. Çağıran, seslenen.
3. (bkz. hatif)

hatia

1. hatîa ; günah; kabahat; suç; yanlış; yanlışlık

Türetilmiş Kelimeler (bis)