hatif ne demek?
Kökeni: Arapça
- Kuvvetli, sert ve tiz bir sesle tebliğ veya davet eden kimse.
- Gaipten seslenir gibi haber veren melek.
- Sesi işitilen fakat kendisi görülmeyen.
- Sesi işitilip kendisi görülmeyen kimse.
- Göz kamaştıran, göze görünmeyen.
- Gayıptan haber veren cinni.
- Gaipten işitilen ses.
- Çağıran, seslenen.
hatife
- Sesi işitilip de kendisi görünmeyen kimse.
- Çağıran, seslenen.
- (bkz. hatif)
hatia
- hatîa ; günah; kabahat; suç; yanlış; yanlışlık