hatib ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Cemaate, topluluğa karşı güzel söz söyleyen kimse.
2. Güzel, düzgün konuşan kimse.
3. Hitap eden, söz söyleyen.
4. Sahabe isimlerindendir.
5. Camide hutbe okuyan.

hatibane

1. Güzel ve akıcı söz söyleyenlere yakışırcasına.
2. Nutuk atarcasına.
3. Hatibcesine.

hatia

1. hatîa ; günah; kabahat; suç; yanlış; yanlışlık

Türetilmiş Kelimeler (bis)