hınaye ne demek?

1. Burun ucu.

burun

1. Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı.
2. Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü.
3. Kibir, büyüklenme.
4. Karanın, özellikle yüksek ve dağlık kıyılarda, türlü biçimlerde denize uzanmış bölümü
5. Omurgalı hayvanlarda kısmen koklama sinirlerini taşıyan mukoza zarı ile örtülü bir çiftburun boşluğunu içine alan koku alma organı.
6. Koku almaya yarayan, kıkırdak ve kemikten yapılmış organ, nazus.
7. Nasal.
8. Rhinal.
9. Nose.
10. Smeller.

hına

1. Şarkı söyleme. (Osmanlıca'da yazılışı: hîna)
2. Kına. (Osmanlıca'da yazılışı: hına (hınnâ))

hına ki

1. Vakta ki, ne zaman ki. (Osmanlıca'da yazılışı: hîna ki)

Türetilmiş Kelimeler (bis)