esbak ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Eski, geçmiş, önceki

   Bir pazar sabahtan babası esbak Nallıhan kaymakamını da alıp Kalamış'a gidecek.

   H. Taner

2. Daha eski, en önceki veya çok önceki
3. Geçenki, geçen, evvelki, önceki. Daha önce geçmiş olan. Evvel gelen.

esbab

1. (Sebeb. C.) Sebebler. Bir şeye vasıta olanlar. Sebeb olanlar. (Evet, izzet ve azamet ister ki; esbab, perdedar-ı dest-i kudret ola aklın nazarında. Tevhid ve Celal ister ki; esbab, ellerini çeksinler te'sir-i hakikiden. M. N.)(Cenab-ı Hak, müsebbebatı esbaba bağlamakla, intizamı, temin eden bir nizamı kainatta vaz'etmiş. Ve her şeyi, o nizama müraat etmeğe ve o nizamla kalmaya tevcih etmiştir. Ve bilhasa insanı da, o daire-i esbaba müraat ve merbutiyet etmeğe mükellef kılmıştır. Her ne kadar dünyada, daire-i esbab, daire-i itikada galip ise de; Ahirette hakaik-i itikadiye tamamen tecelli etmekle, daire-i esbaba galebe edecektir. Buna binaen, bu dairelerin herbirisi için ayrı ayrı makamlar, ayrı ayrı hükümler vardır. Ve her makamın iktiza ettiği hükme göre hareket lazımdır. Aksi takdirde daire-i esbabda iken; tabiatiyle, vehmiyle, hayaliyle daire-i itikada bakan; Mu'tezile olur ki, te'siri esbaba verir. Ve keza, daire-i itikadda iken, ruhuyle, imaniyle daire-i esbaba bakan da, esbaba kıymet vermeyerek Cebriye mezhebi gibi tenbelcesine bir tevekkül ile nizam-ı aleme muhalefet eder. İ.İ.)

esbabı feshiyye

1. Huk: Bir i'lamın istinaf suretiyle bozulmasını icabettiren sebepler. (Osmanlıca'da yazılışı: esbab-ı feshiyye)

Türetilmiş Kelimeler (bis)