epifizis ne demek?
- Bk. epifiz
- Bk. epifiz.
- Epiphysis.
epifiz
- Uzun kemiklerin uç bölgesi.
- Parapineal organ.
- Biyolojik saat fonksiyonu bulunan ve melatonin salgılanan endokrin organ.
- Kemikleşme katmanı
- (Yun. epi: üzerinde; phyein: büyümek) Omurgalılarda, birinci beyin karıncığından uzamış ve endokrin faaliyeti olan, vazotosin ve üreme olaylarını kontrol altında tutan melâtonin salgılayan bir bez. Pineal bez.
- Uzun kemiklerin gövde kısmıyla birleşen şişkin iki ucu.
- Beynin tabanında bulunan bir iç salgı bezi, pineal bez.
- Pineal gland, epiphysis.
- Zirbeldrüse
- Épiphyse
epifizit
- Epifizer osteokondroz.
- Epiphysitis.
epifizitis
- Fizitis.
- İng. epiphysitis.