durum ortacı ne demek?

1. Sıfat-fiil.
2. Geniş bir zaman kavramı taşıyan, ad ve sıfat gibi kullanılan ortaç. Türkçede bu ortaç -en ekiyle kurulur: Yatanın yürüyene borcu vardır; Giden tren, çok çabuk özlenen erleri götürüyordu ; Gelen mektup bizi çok sevindirdi örneklerinde olduğu gibi.
3. Agent noun, peresent participle.
4. Nom d'agent, participe présent

durum açısı

1. Gökküresinde verilen bir doğrultunun kuzey kutbu doğrultusuna göre yaptığı açı. Fotoğraf plakları üzerinde herhangi bir doğrultunun kuzey kutup doğrultusuna karşılık olan eksenle yap- tığı açı. Çiftyıldızlarda, yoldaşı başyıldıza birleştiren doğru ile bu eksen arasındaki açı. Eksi yönde ölçülür.
2. Posi; tion angle.
3. Angle de position

durum almak

1. Belli bir duruş biçimine geçmek.

Türetilmiş Kelimeler (bis)