diş hekimliği ne demek?
- Diş, ağız bakımıyla ve hastalıklarıyla uğraşan tıp dalı, dişçilik, diş tababeti.
- Dentistry.
diş hekimi
- Diş, ağız bakımıyla ve hastalıklarıyla uğraşan hekim, dişçi, diş doktoru, diş tabibi.
- Dental practitioner.
- Dentist.
diş
- Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri.
- Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri
- Sarımsak dilimi ve karanfil vb. dişe benzetilen şeylerde tane.
- Bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm.
- Omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar.
- Omurgalı hayvanların çenelerinde ya da ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ya da ağız duvarında taşıdıkları sert yapılar.
- Bk. diş
- Testerelerde kesmeyi sağlayan çıkıntı.
- Işli birleştirmelerin temel elemanı.
- Çene kemiklerinde yerleşmiş, alınan gıdaların parçalanmasını ve öğütülmesini sağlayan sert yapılar, dens.