diş diş yapma ne demek?
- Indent.
diş diş yapmak
- Notch.
diş diş kesmek
- Indent
diş
- Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri.
- Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri
- Sarımsak dilimi ve karanfil vb. dişe benzetilen şeylerde tane.
- Bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm.
- Omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar.
- Omurgalı hayvanların çenelerinde ya da ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ya da ağız duvarında taşıdıkları sert yapılar.
- Bk. diş
- Testerelerde kesmeyi sağlayan çıkıntı.
- Işli birleştirmelerin temel elemanı.
- Çene kemiklerinde yerleşmiş, alınan gıdaların parçalanmasını ve öğütülmesini sağlayan sert yapılar, dens.
yapma
- Karşısındakini, ilgilendiği işten alıkoymak için söylenir.
- Doğadaki şeylere benzetilerek insan eliyle yapılmış, yapay, suni, sahici karşıtı
- İçten olmayan, içten gelmeyerek yapılan, yapmacık
- Yapmak işi.
- Bk. yapım
- Made.
- Done.
- Pretented.
- Doing.
- Building.